พิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะ
ในสมัยก่อนเมื่อมนุษย์ยังไม่รู้ การพิมพ์ปฏิทินจัดโต๊ะ การที่มองวันที่เป็นนั้นมาจากรู้จักการดูดวงดาวเพื่อมองวันเดือนปี
ให้ง่ายดายมากยิ่งขึ้น และก็เริ่มมีการสร้างเครื่องจับเวลา สร้างการจดบันทึกหรือวางแบบการดูดาวต่างๆเพื่อกระทำการแบ่งฤดู
แบ่งวันเดือนปีต่างๆการพิมพ์ปฏิทินจัดโต๊ะ ทำให้สามารถกำหนดออกมาเป็นตัวเลขได้อย่างเห็นได้ชัด ดำรงชีพทุกวันได้
ง่ายมากยิ่งกว่าเดิม ช่วยให้มีการจดจำเรื่องราวและใช้สำหรับเพื่อการเตือนความจำต่างๆได้ดีอีกด้วย
เราจึงดูได้ว่าสำหรับในการพิมพ์ปฏิทินจัดโต๊ะหรือลักษณะของปฏิทินห้อยไทย มักจะมีการบอกควบคุมถึงข้างขึ้น
ข้างแรมเพื่อสะท้อนให้มองเห็นถึงการดูดวงจันทร์ที่เราจะต้องใช้การพิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะมิได้บอกแค่การรับรู้วันเดือนปีได้เท่านั้น
แต่การเขียนจำวันทั้งปีก็ไม่ใช่เรื่องง่าย การออกแบบ
พิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะและก็นับวันให้ตรงกันทั่วทั้งโลก จึงเป็นกรรมวิธีที่มนุษย์ใช้ร่วม
กัน แม้กระนั้นรูปแบบของการนับวันที่ด้วยกันอย่างเป็นสากลสามารถช่วยเหลือกันกำหนดเพื่อกระทำนัดหรือทำการ
บอกวันในขณะที่สำคัญได้ง่ายมากขึ้น การกำหนดปฏิทินอย่างเป็นสากลก็เลยมีความสัมพันธ์ต่อยุคปัจจุบันนี้เป็นอย่างยิ่ง
การพิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะ
ก่อนที่จะเป็นการพิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะ การกำเนิดปฏิทินทีแรกของโลกมาจากชาวบาบิโลเนียน ซึ่งมีการย้อนรอย
กลับไปในช่วงสมัยก่อนประวัติศาสตร์ โดยมาจากภาษาโรมันของชาวภาษากรีกอดีตกาล ในยุคของชาวกรีกโบราณนั้นยังไม่
มีการใช้การพิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะ แต่คนสมัยก่อนมีการทำปฏิทินบอกวันเวลาขึ้นมา เมื่อถึงกำหนดเวลาจะมีบุคคลที่ทำร้องบอกวัน
เวลาขึ้น การบอกเวลาในแต่ก่อนมีความจำเป็นมากมายเพื่อเป็นการบอกการขึ้นวันเดือนใหม่เพื่อรู้ถึงลูกหนี้ที่ยังมีการ
ติดของเจ้าหนี้อยู่ ภาษาอังกฤษเป็น “I Cry” ภาษาไทยแปลว่า “การร้องบอก” ภาษาโรมันของชาวกรีกอดีตกาล
เรียกว่า Kalend ภาษาอังกฤษจึงใช้คำว่า Calendar ในภาษาอังกฤษ
อย่างไรก็แล้วแต่การ
พิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะมีประวัติความเก่าแก่สืบย้อนกลับไปถึงเรื่องราวของปฏิทินโลก ช่วงเวลาของ
การพิมพ์ปฏิทินจัดโต๊ะนั้นนานมีความเก่าแก่มานานมากกว่าพันปี โดยระบบการนับวันที่ตามชาวบาบิโลเนียนที่มีการ
กำหนดวันเดือนปีขึ้นมาดูจากระยะต่างๆของพระจันทร์เกี่ยวกับการสังเกตข้างขึ้นข้างแรม เดี๋ยวนี้เราสามารถ
แปลความนั้นได้ว่าเป็นรูปแบบของประเภทปฏิทินจันทรคติ โดยเมื่อครบการกำหนดข้างขึ้นข้าแรมครบ 12 รอบจะเป็น
การครบฤดูให้เวียนกลับมา
ปฏิทินของประเทศไทยได้ถูกเผยแพร่ขึ้นคราวแรก 14 มกราคม พุทธศักราช 2385 ตั้งแต่ยุครัชกาลที่ 3 ด้วยเหตุผลดังกล่าว ทุกวันที่ 14
ม.ค.ทุกปี มีการกำหนดให้เป็นวันที่มีความสำคัญเนื่องมาจากใช้ปฏิทินตีพิมพ์ขึ้นมาคราวแรก ประเทศไทยในยุคอดีตมี
การใช้ปฏิทินจันทรคติตั้งแต่สมัยสุโขทัยมีการนับเป็นปีตามมหาศักราชและจุลศักราช ต่อมาในรัชสมัยรัชกาลที่ 3
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงได้มีการโปรดเกล้าจากต้นแบบปฏิทินเดิมให้เปลี่ยนเป็นปฏิทินสุริยคติ มีแบบอย่าง
การใช้มีความล้ำยุคลักษณะสากลตามปฏิทินเกรกอเรียน ในที่สุดก็เลยมีการจัดทำการพิมพ์ปฏิทินตั้งโต๊ะขึ้นเพื่อใช้งานนั้นเอง